Jean-Claude Ellena’nın “Büyünün kokusu, şaşırtıcı ve büyülü bir kehribar ağacı” diye tanımladığı Hermès Elixir des Merveilles, gerçekten de adını hak eden bir parfüm. Eau des Merveilles’in fantezi bulutları arasında dolaşırken, bu versiyonun gurme ve sıcak dokunuşunu hissediyorsunuz. Çiçek notaları olmadan da bu kadar etkileyici bir koku yaratılabileceğinin en güzel kanıtı.
İlk sıkışta beni karşılayan şey, hafif turunçgil havası. Ama bu turunçgil ferahlığı, sıcak amber, tonka ve karamel dokunuşlarıyla yumuşatılıp dengeleniyor. Ne çok tatlı, ne çok ekşi… Tam kararında. Sanki odunsu notalar ve vanilya şekeri arasında yürüyen, dengeli bir ip cambazı gibi.
Benim için bu koku temiz ve unisex bir his veriyor. Erkekte de kadında da çok şık durabilir. Fakat klasik Eau des Merveilles versiyonunu hiç sevmezdim, bana fazla “soğuk” gelirdi. Elixir versiyonu ise sıcacık, davetkar ve karakterli.
Kabul ediyorum, bu koku “herkes fark etsin” diye bağırmıyor. Çok dikkat çeken bir değil ama bence imza koku. Hermes’in genelinde olduğu gibi kalıcılığı orta seviyede. Ama işin büyüsü de burada: Kendine has, zengin, niş bir havası var. Pahalı bir parfüm ama burnunuza geldiğinde “evet, bu kaliteli” dedirtiyor.
Kimin seveceğini tahmin ediyorum: Sade ama sofistike giyinen, parfümde çiçek patlaması istemeyen, turunçgilin tazeliğini sıcak notalarla harmanlamak isteyenler. Fazla tatlı kokulardan hoşlanmayan ama yumuşak bir sıcaklık arayanlar için birebir.
